De Wilhelmus

De Wilhelmus (The Wilhelmus) is the anthem of the Grand Dukes of Luxembourg . The national anthem , however, is Ons Heemecht .

history

De Wilhelmus and the Dutch national anthem Het Wilhelmus have a common origin. The text of both anthems was until the new version of De Wilhelmus 1915 identical, because he referred to the King of the Netherlands , who until 1890 in personal union at the same time Grand Duke of Luxembourg was and how well the present Grand Duke of Luxembourg from the House of Nassau comes. Today's Grand Duke of Luxembourg still bears the title Duke of Nassau , but comes from the Nassau-Weilburg family .

The melody of the Luxembourgish Wilhelmus comes from a melody that is documented in the "oude Geuzenlied", which was printed in 1581. It was in 1883 in honor of a visit by Wilhelm III. , the King of the Netherlands and Grand Duke of Luxembourg, and his wife Emma zu Waldeck and Pyrmont by Philippe Manternach for his march Vive le Roi! Vive la Reine! (Long live the King! Long live the Queen!) Used. Several years later, the tune was next Ons Heemecht to welcome the Grand Duke Adolph I. used.

The first Luxembourg text was published by Wilhelm Goergen in 1915 to commemorate the Congress of Vienna in 1815. In 1919, the hymn was created on the occasion of the wedding of Grand Duchess Charlotte and premiered on January 23, 1920. Eventually the original first stanza was deleted. In 1939 a slightly modified text version was published, but it did not establish itself.

Today's text by De Wilhelmus (Der Wilhelmus)

I
Zwê Kinnekskanner, de 'trei six le'f,
come from outside far to de'f;
Zwê Kinnekskanner, de 'trei six le'f,
hunn och stëll area datt Fridde ge'f:
Skin show the whole world a
narrow field
d'Goldlilje mat dem ro'de Kro'nele'w;
Haut dron s'a jongem Glëck Hand to Hand
d'Hoffnonk from the Letzeburger Land.

II
D'Wilhelmusweis voll Mutt, Krâft a Schwonk
flows through d'Blutt ons we 'e Feierdronk:
d'Wilhelmusweis voll Mutt, Krâft a Schwonk
makes al Hierzer an âl Zeite jonk.
An op de Fielzen un der Our
de wei
en Tur
hieft sky-high, tight Erënneronk.
Haut dre't e proud sex hand to hand
Nuem a Le'ft vum Letzeburger Land.

III
Known to me in a difficult time,
t'gong fir d'Freihét an et gong fir d'Land;
Trei known to me in a difficult time,
d'E'er agesat zum Ennerpand.
A when tight nei Gefôr en drêt,
me si berêt,
I stand nês mat Hierz a Wëlle;
Since stêt rem fro 'a proud hand to hand
Gro'ß a Kleng am Letzeburger Land.

IV
So 'become s'ëmmerzo' êneg gôn,
Prince a Vollek Frêd we 'Lêd mat drôn;
So 'are s'ëmmerzo' êneg gôn,
Ganz hir duty ge'nt six an d'Hémecht dôn;
A strong stout on eller earth,
on dubious worth
mat free crown full of juice a sun ston.
O Lord God, let you trei Hand an Hand
d'Kanner from the Letzeburger Land!
From all Gefôre lêt glëcklech through
Blutt a Gêscht vum free Letzeburg!

Original text by De Wilhelmus until it was revised in 1915

William I (1555)

Wilhelm Alexander Paul Friedrich Ludwig von Orange-Nassau , King of the Netherlands and Grand Duke of Luxembourg from 1849 to 1890

Until 1915, the original text of the Wilhelmus was identical to the Dutch national anthem, which is an acrostic ; that is, the first letters of the fifteen stanzas result in the name Willem van Nazzov . The original text reproduced here is in the Central Dutch language. This Dutch version is again probably based on the transfer of a missing early New High German original text.

Original text 1568	Translation 1582	Dutch
First verse
W ilhelmus van Nassouwe Ben ick van Duytschen bloet Den Vaderlant getrouwe Blyf ick dead in the doet: Een Prince van Oraengien Ben ick vrij onverveert, Den Coninck van Hispaengien Heb ick altijt gheeert.	W ilhelmus von Nassawe I am of German blood, the fatherland getrawe, I will stay until death, A printze of Urania I am frey and experienced, I have always honored the king of Hispania .	W ilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik dead in the dood. Een Prinse van Oranje ben ik, vrij onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd
Second stanza
I n Godes vrees te leven Heb ick altyt considered, Daerom ben ick twist Om Landt om Luyd ghebracht: Maer God sal mij active As een goet instrument, Date ick zal wederkeeren In my regiment.	I n God Forcht to live, I alzeit considered, this cause I am expelled, mod country and brought leut, But Got sol me govern, as a good instrument, I like that resist return, wol in my regiment.	I n Godes vrees te leven heb ik altijd contemplated, daarom ben ik verdreven, om land, om luid brought. Maar God zal mij regeren as een goed instrument, dat ik zal wederkeren in mijnen regiment.
Third verse
L ydt u myn Ondersaten Die oprecht zyn van aert, Godt sal u niet verlaten Al zijt ghy nu beswaert: Die vroom begheert te leven Bidt Godt night end dach, Dat hy my cracht wil gheven Dat ick u help mach.	L eid you, my saucer, the reckless of kind, God will not forsake you, all complained for years now, Whoever wants to live, ask God night and day to give me strength, that I may help you.	L ijdt u, mijn onderzaten die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard. The vroom desires te leven, bidt God night end dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag.
Fourth verse
L yf en goet al te samen Heb ick u niet schoont, Mijn broeders hooch van Namen Hebbent u oock to music: Graef Adolff is ghebleven In Vriesland in den slaech, Syn Siel int ewich Leven oversees the youngest roof	L eib and well as together, I have saved nit, my brothers up with name, you also have verwart, Graff Adolff has remained in Friesland in the battle, be life-seel in the eternal, erwardt recent day.	L ijf en goed al te samen heb ik u niet verschoond, mijn broeders hoog van namen hebben 'tu ook vertoond: Graaf Adolf is bleven in Friesland in the slag, zijn goal in' t eeuwig leven guarded the youngest day.
Fifth verse
E del en Hooch gheboren Van Keyserlicken Stam: Een Vorst des Rijcks vercoren As een vroom Christen man, Voor Godes Woort ghepreesen Heb ick vrij onversaecht, als een Helt sonder vreesen Mijn noble bloet ghewaecht.	E del and highly born of keyserlichem stem, a prince of the kingdom chosen, as one from christenman, geprisen word for God, I frey undaunted, as a hero special challenged dared noble blood mine.	E del en hooggeboren, van keizerlijken stam, een vorst des rijks verkoren, as een vroom christenman, voor Godes woord geprezen, heb ik, vrij onversaagd, as een hero zonder vrezen mijn edel bloed gewaagd.
Sixth verse
M ijn Schilt ende betrouwen Sijt ghy, o Godt mijn Heer, Op u soo wil ick bouwen Verlaet mij nimmermeer: Date but vroom mach blijven V dienaer taller stondt, The Tyranny verdrijven, The my mijn hert doorwondt.	M a sign and my vertrawen, art thou O God, my lord, auff you so wil I bawen, I never leaving, I still like to stay from, you serve all stood, the tyranny distribute the hertz me by my sore.	M ijn schild ende betrouwen zijt Gij, o God mijn Heer, op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer. Dat ik but vroom likes blijven, uw dienaar t'aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.
Seventh verse
V an al die my beswaren, End mijn Vervolghers zijn, Mijn Godt wilt but warden The trouwen dienaer dijn: Dat sy my niet verrasschen In haren boosen moet, Haer niet en wasschen In mijn onschuldich bloet.	V on all the complain, and be my tracker, my God wölst but bewaren, the Trewen servant yours, They nit verraschen me in jhrem evil courage, jr immediate nit do wash, in meim unschüldigen blood.	V an al die mij bezwaren en mijn vervolgers zijn, mijn God, but ware den trouwen dienaar dijn, dat zij mij niet verrassen in hunnen bozen moed, hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed.
Eighth stanza
As David moeste vluchten Voor Saul den Tyran: Soo heb ick moeten searched Met menich Edelman: Maer Godt heeft hem heven raffled uit alder noot, Een Coninckrijk ghegheven In Israel seer big.	A ls David was ordered to flee before Saulo the bully, so I have to give way, edelman with many, but God thet jhn collect, redeem not from all, a given kingdom, very gros in Israel.	A ls David moeste vluchten voor Sauel den tiran, zo heb ik moeste as menig edelman. Maar God heeft hem ärven, raffled uit alder nood, een koninkrijk Gegeven in Israel zeer groot.
Ninth verse
N a tsuer sal ick ontfanghen Van Godt mijn Heer dat soet, Daer na so doet ask Mijn Vorstelick ghemoet: Dat is dat ick do this with me in the Velt, Een eewich Rijck discard as een ghetrouwe Helt.	N och Sawr I will receive, men meim from God the sweet, after that charge as does, my princely emotionally, I still might die with honor in the field, ewigs acquire a rich, than a getrewer heldt.	N a 't zuur zal ik ontvangen van God mijn Heer dat zoet, daarna zo doet require mijn vorstelijk gemoed: dat is, dat ik may sterven met eren in dat veld, een eeuwig rijk discard as a trouwen hero.
Tenth verse
N iet doet my sea mercy In mijnen wederspoet, Dan dat men siet impoverish Des Conincks Landen goet, Dat van de Spaengiaerts crencken O Edel Neerlandt soet, As ick daer aen ghedencke Mijn Edel hert dat bloet.	N othing does me more mercy widersput in mine, because that is considerate impoverished, the king's land well, The krencken you the Spaniards, o noble Niderland good, if I gedencken because my noble hertz the blood.	N iet doet mij meer mercy in mijnen wederspoed dan dat men ziet impoverish des Konings landen goed. Dat u de Spanjaards krenken, o noble Neerland zoet, as ik daaraan remember, mijn noble hart dat bloedt.
Eleventh stanza
As a prins op gheseten Met mijner Heyres cracht, Van den Tyran meten Heb ick den Slach veracht, Die by Maestricht Bevreesden mijn ghewelt, Mijn ruyters sach men draven. Seer moedich door dat Velt.	A s tied up at the printz, with my army, wanted to be measured by the enemy, I watched the battle, Mastrich was buried, feared my violence, my reuter sach man trot, very courageously through the field.	As a prins opgezeten met mijner heires-kracht, van den tiran heb ik the slag guarded, who, near Maastricht, bevreesde mijn geweld; mijn ruiters zag men draven zeer moedig door dat veld.
Twelfth stanza
S oo het the will of the armies Op the tyt had gheweest, Had ick gheern sake keeren Van v tempeest dit swear: Maer de Heer van boven here The all dinck regeert. Diemen altijd moet loven En heeftet niet begheert.	S o it is the will of the lord, if whoever has the time, i would like to return, the heavy tempest of you, but the lord up there, who rules all things, whom one must always praise, he wasn’t interested.	Z o het the will of the man op dien tijd had been, had ik geern sake keren van u dit zwaar tempeest. Maar de Heer van hierboven, all things excited, the men altijd moet loven, en heeft het niet lusterd.
Thirteenth verse
S eer Prinslick was ghedreven Mijn Princelick ghemoet, Stantvastich is ghebleven Mijn hert in teghenspoet, Den Heer heb ick ghebeden Van mijnes herten gront, Dat hy mijn saeck wil talk, Mijn onschult doen know.	S was ehr christian driven my fürstelich emotionally, standhafftig has remained widerspüt my hertz in, the lord I've asked Grundt hertzen of mine, which he set my proper Wöll, my innocence make kundt.	Z eer christlijk was gedreven mijn prinselijk gemoed, steadvastig is gebleven mijn hard in tegenspoed. The army heb ik give uit mijnes hard grond, dat Hij mijn zaak wil redden, mijn onschuld maken kond.
Fourteenth verse
O orlof mijn poor Schapen Die zijt in great noot, V Herder sal niet slapen Al zijt ghy nu verstroyt: Tot Godt wilt v begheven, Syn heylsaem Woort neemt aen, Als vrome Christians leven, Tsal here haest zijn ghedaen.	U rlaub create my poor, who will be great not, ewer hirt sol flaccid nit, and are now yrs verstrewt, to God you wölt go, be salutary word nempt on, live as devout christians, sol hie soon be done.	O orlof, mijn poor schapen the zijt in groten nood, uw herder zal niet slapen, al zijt gij nu verstrooid. Tot God wilt u besven, zijn heilzaam woord neemt aan, as vrome christen leven, 't zal here haast zijn gedaan.
Fifteenth verse
V oor Godt wil ick belijden End zijner great power, Dat ick tot gheenen tijden Den Coninck heb despises: Dan dat ick Godt den Heere The highest Mayesteyt, Heb must obedieren, Indians gherechticheyt.	V or God will I profess, and makes its large, I in no times, despised the king did, then I god the men, the highest maiestet, did have obedieren, in justice.	V oor God wil ik belijden en zijner groten makes, dat ik tot genen tijden the Koning heb despises, then dat ik God the armies, the highest majesty, must be obediëren in the righteousness.
acrostic
WILLEM VAN NASSOV	WILLEM VAN NASSUV	WILLEM VAN NAZZOV

See also

• Nassau Heritage Association
• Het Wilhelmus

Individual evidence

1. ↑ Helmut Hetzel: "Wilhelmus" and the Germans - dissertation on the Dutch national anthem shocks the neighbors. In: The world . April 17, 1996, accessed June 19, 2014 . 
2. ↑ A beautiful song made in honor of the Prince of Urania. In: Joseph Bergman (Hrsg.): The Ambraser Liederbuch from 1582. Literarischer Verein zu Stuttgart 1845 (Library of the Literary Society XII), No. CXLVI, pp. 187–190 ( digitized version of the Bavarian State Library).
3. ↑ = fearless, fearless. In the Ambras songbook the spelling mistake is "inexperienced".
4. ↑ = subjects
5. ↑ = without fear
6. ↑ = surprise, surprise
7. ↑ = like
8. ↑ = after sour
9. ↑ In the original spelling mistake " ein ein "
10. ↑ = misfortune, misfortune
11. ↑ = sees
12. ↑ = expected
13. ↑ = at that time, then
14. ↑ = severe weather
15. ↑ = Farewell, my poor sheep
16. ↑ = are
17. ↑ = obey

Web links

• The Grand Ducal Family of Luxembourg, on gouvernement.lu (pdf; 7.4 MB)
• The grand ducal court
• The hymn on YouTube